Zachowania ryzykowne młodych ludzi

Zachowania ryzykowne młodych ludzi

Sławomir Grzegorek

Artykuł przygotował:

Sławomir Grzegorek

PROFILAKTYK UZALEŻNIEŃ

W zakresie terapii uzależnień działa od 1993 r. – m.in. jako konsultant Telefonu Zaufania, specjalista ds. promocji zdrowia w Miejskim Centrum Zdrowia Terapii i Profilaktyki Zdrowotnej w Łodzi, a także autor i realizator programów profilaktyki uzależnień, takich jak Noe czy Debata. Doświadczenie zdobywał, pracując m.in. w MOPiTU w Łodzi, Konstantynowskim Centrum Pomocy Rodzinie czy Stowarzyszeniu Agape.

Zobacz pozostałe artykuly tego autora

Przedmiotem badań zdrowia dzieci i młodzieży są m.in. tzw. zachowania prozdrowotne oraz zachowania zagrażające zdrowiu. Formowanie zachowań zdrowotnych jest ważne w okresie dzieciństwa i dorastania, ponieważ wtedy kształtują się wzorce tych zachowań, które bezpośrednio wpływają na zachowania w późniejszym okresie życia. Młodzież w czasie dorastania jest grupą najbardziej zagrożoną, jeśli chodzi o podejmowanie zachowań ryzykownych dla zdrowia, takich jak używanie tytoniu czy alkoholu, zachowania agresywne czy nadużywanie telefonu lub gier.

Według wielu teorii naukowych, na przykład Teorii Zachowań Problemowych R. i S. Jessora, młody człowiek podejmuje zarówno zachowania konwencjonalne, jak i zachowania ryzykowne. Obydwa rodzaje zachowań spełniają w życiu dzieci i młodzieży wiele funkcji:

  • są odpowiedzią na ich potrzeby życiowe (np. miłości, akceptacji);
  • ułatwiają realizację zadań rozwojowych (np. określenie swojej tożsamości, zdobycie niezależności od rodziców, przynależności i akceptacji w grupie rówieśniczej);
  • są sposobem radzenia sobie z problemami i stresem;
  • są formą protestu przeciwko obowiązującym zasadom.

Przyczyny podejmowania ryzykownych zachowań przez młodzież:

  1. ucieczka od przeżywanych problemów, pustki, nudy, samotności, lęku;
  2. chęć upodobnienia się do innych;
  3. poczucie bezsensu;
  4. chęć zdobycia prestiżu;
  5. poszukiwanie nowych doznań – ciekawość, chęć przeżycia czegoś nowego.

Skutki podejmowania zachowań ryzykownych

Wyniki analiz przeprowadzonych w ramach wielu badań naukowych wykazują występowanie związku między podejmowaniem przez młodzież zachowań ryzykownych, antyzdrowotnych a nasileniem się objawów stresu psychologicznego, objawów depresji, kiepskiego samopoczucia psychicznego, problemami w szkole, nieprawidłowymi relacjami w rodzinie i grupie rówieśniczej, zwiększonym ryzykiem utrzymania niebezpiecznych zachowań w przyszłości oraz rozwojem uzależnień. Jednym z groźniejszych ryzykownych zachowań młodych ludzi jest picie alkoholu i upijanie się.

  • 20% nastolatków w wieku 11–15 lat upiło się co najmniej raz w życiu, a 6,4% pije alkohol każdego tygodnia.
  • Jedna trzecia młodzieży po raz pierwszy spróbowała alkoholu, w wieku 13 lat lub mniej, a niemal co dziesiąty nastolatek pierwszy raz upił się w tym wieku.

Dobra rada eksperta

Młodzi ludzie w drodze do dorosłości – czyli samodzielnego funkcjonowania na poziomie społecznym, duchowym i psychicznym – bardzo potrzebują wsparcia i obecności mądrych dorosłych, czyli odpowiednio wyedukowanych rodziców, nauczycieli, sprzedawców napojów alkoholowych i innych bezpośrednio oddziaływujących na młodych ludzi, najlepiej obdarzonych przez młodych autorytetem.

Ale niezbędne są również profesjonalne zajęcia informacyjne i edukacyjne – obecnie są już programy profilaktyki alkoholowej dostosowane dla dzieci w wieku 5 lat – które są zalecane przez PARPA czy KBN i dostosowane do wieku i percepcji odbiorcy. Czyli profilaktyka pierwszorzędowa (przekaz – „nie próbuj”) realizowana w klasach 0–3 szkół podstawowych, profilaktyka drugorzędowa (przekaz – „wycofaj się”) w klasach 4–8 szkół podstawowych i starszych oraz profilaktyka trzeciorzędowa (przekaz – „lecz się”) dla osób, które mają już problem.

Najtańsza i najbardziej skuteczna jest profilaktyka pierwszorzędowa, najdroższa i najmniej skuteczna profilaktyka trzeciorzędowa.

ŹRÓDŁA:

Na podstawie pracy i doświadczeń własnych oraz badań dr. hab. Krzysztofa A. Wojcieszka, dr. hab. K. Ostaszewskiego, A. Dzielskiej.

Zobacz także